Yerel Basın Tarihi-8

YEREL BASIN TARİHİ

49 Yıl Önce:”Haymana’nın Sesi”- 8

HAYMANA’NIN SESİ’nin Yıl: 1, Sayı: 8, 8

Aralık 1970 tarihli sayısında beş yerel haberin yanında bir de “Ağıt” var. Önce haberleri vereyim:

Merkez İlkokulları Halâ Kömürünü Alamadı

“Kazamız ilk Okullarının senelik Kömür tahsisi müteahit ve muhtemet tarafından Kaymakamlığın ve Maarif Müdürünün bu güne kadar devamlı ikazlarına rağmen getirilmemiştir.” Haber bu. Okullar donuyor. “İlk kar Cumartesi günü öğleden sonra yağmış.”

 

Hakim izinde, Savcı tayin oldu

“Hukuk Hakimi Fikri Güler senelik izine” ayrılmış. “Savcı Hasan Altürk Ankara-Altındağ Savcı Yardımcılığına atanmış.” Yerine kim atandı derseniz? Söyleyeyim:”Bingöl Vilayetinin Karlıova kazası savcısı Tuncay Durlu.”

 

BCG ve Çiçek Aşısı yapılıyor

“0-6 yaşları arasındaki ilçe merkezindeki 3000 çocuk” mahalle mahale gezilerek belirlenmiş ve “BCG aşısı yapılmış.” Köylerde de “verem hastalığı arama ve taraması”yapılıyor. “BCG aşısı yanında çiçek aşısı da” vuruluyor çocuklara.

 

Oyaca’da jandarmaya karşı koyanlar serbest

“Ziya Duyar’ı yaralamaktan hükümlü Ramazan Taş’ı yakalamaya giden Jandarma’ya karşı koyan ve jandarma çavuşu Ömer Yılmaz’a hakaret ve darp eden Fahri Taşöz” duruşmada serbest bırakılmış.

 

Emine Er’den “Ağıt”

“23 Ekim 1970 Cuma günü vuku bulan kazada ölenlere” Emine Er’in “Ağıt”ını paylaşıyorum:

AĞIT

Gün Cuma, saat beş, yirmi üç ekim,

Yaratan mevlanın işine bakın,

Sekiz şehide bir fatiha okuyun,

Fatiha okuyan diller ağlasın.

***

Minübüs bindirmiş duran kamyona,

15 can bulaşmış al kızıl kana,

Yedi mezar kazdırdılar yan yana,

Yedi mezarı kazan eller ağlasın.

***

Haymana kazası ateşe yandı,

Sekiz canın birden hayatı söndü,

Altı ceset büyük camiye kondu,

Minare inlesin, mihrap ağlasın.

***

Kapatsınlar Ankara’nın yolunu,

Kimi ayak kırmış, kimi kolunu,

Gafil kırdı sekiz canın belini,

Gafilce avlanan canlar ağlasın.

***

Zalim ecel mühlet vermedi,

Şöför İhsan Kurt’un gözü görmedi,

Akan kanlar Kabre kadar dinmedi,

Al kan ile kabre koyan ağlasın.

***

Araba sahibi rekabet güttü,

Acı sonuç bizi perişan etti,

Altı ceset gece camide yattı,

Hutbe figan etsin, mihrap ağlasın.

***

Yedi evde yedi kazan kurdular,

Sekiz cana bir tek selâ verdiler,

Kimin yeşil kimin ala sardılar,

Al yeşilli tabut tutan ağlasın.

***

Bakın rekabete bize neyledi,

Gazeteler yazdı, radyo söyledi,

Analar ciğerim diye meledi,

Kuzusunu yitiren ana ağlasın.

***

Kaybetti Haymana yiğit beyleri,

Bizde kaybettik Galip Çağlar’ı,

Issız kalsın meşeliğin dağları,

Meşeler inlesin, dağlar ağlasın.

***

Neler çektik rekabetin elinden,

Getirdiler İkizce’nin yolundan,

Ulvi Çağlar tutamadı salından,

Salın tutamayan eller ağlasın.

***

Çağlar’ın bir kızı köyde öğretmen,

Gösterin babasını eziyet etmen,

Şöförler bir daha rekabet gütmen,

Rekabete sebeb olan ağlasın.

***

Bu insanlar neden kara yazılı,

Ali Galip Çağlar altı kuzulu,

Birsen’i, Seçil’den daha da nazlı,

Nazlı yavruları gören ağlasın.

***

Arşa çıktı, Haymana’nın fiğanı,

Çağlar’a ağlar, Lütfi Sinan’ı,

İhsan’ın yok babam diye yananı,

Garipçe gideni bilen ağlasın.

***

Ağırdır çekilmez feleğin göçü,

Kazada kaybettik Hüseyin Koç’u,

Al kana bulanmış Bingül’ün saçı,

Kanlı saçı yayan eller ağlasın.

***

Yasla son buluyor yetmişin yılı,

Al kana bulandı İkizce yolu,

Hastaneden geldi İhsan’ın Salı,

Mezarlıkta namaz kılan ağlasın.

***

Gördünüz mü yiğitlerin halini,

İhsan ve Refik güvey, nerde gelini?

Yakın kınasını, takın telini,

Kara yere güvey olan ağlasın.

***

Boş kaldı Refiğin okul sırası,

Bingül’ün başta, İlhan’ın işte yarası,

Yandı anaların ciğer paresi,

Çifte kurban veren ana ağlasın.

***

Felek bize gafil vurdu bu taşı,

Refik gezerinde on yedi yaşı,

Kimi eş kaybetti, kimi kardaşı,

Analar bacılar eşler ağlasın.

***

Tanımayan var mı Refik Geçer’i,

Sonra getirdiler İhsan Soyer’i,

İnletti acımız gökleri yeri,

Bulutlar kabarsın gökler ağlasın.

***

Duymuyor feleğin kulağı sağır,

Kalkmaz yetimlerin göçü pek ağır,

Bingül’ün yavrusu anasız büyür,

Hem yetim hem öksüz kalan ağlasın.

***

Parçalanmış minübüsün her yanı,

Kazada kaybettik Şöför İhsan’ı,

Sekiz yetim koyan Abdurrahman’ı,

Babasız yavrular yansın ağlasın.

***

Haymana’da yetim büyüyen çoktur,

İhsan’ın ardından meleyen yoktur,

Bu takdiri veren cenabı haktır,

Cenaba inanan kullar ağlasın.

***

Çıkardılar sekiz canı sayımdan,

Mürüvvet Keskin’de Tatar köyünden,

Destanı söyleyen Selvi soyundan,

Selviler, Ülkerler, Koçlar ağlasın.

***

Gökgöz nahiyesi Şerefli köyü,

Komada çok yattı Niyazi dayı,

Onunda lakabı Memikler Soyu,

Ak sakallı Memik dayı ağlasın.

***

Destanı söyleyen ben EMİNE ER,

Aç göz kara toprak hepimizi yer,

Cenabı Hak olsun cümlemize yar,

Hakka bel bağlayan kullar ağlasın.

                                                          EMİNE ER

11 Haziran 2020